ความหมายของคำว่า ' กินหน้า, กินหลัง, กินหาง '

ความหมายของคำว่า ' กินหน้า, กินหลัง, กินหาง '
กินหน้า, กินหลัง, กินหาง หมายถึง ว. ลักษณาการของว่าวที่สายซุงบนสั้น เรียกว่า กินหน้า,ที่สายซุงบนยาว เรียกว่า กินหลัง, ที่เสียหางตัวเองเรียกว่า กินหาง.

กินหู้
(ปาก) ก. ผิดคาด. (มาจากเรื่องแทงหวย ถูกตัวเช้า กินตัวค่า).
กินเหนียว
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. กินเลี้ยงในงานแต่งงาน.
กินเหมือนหมู อยู่เหมือนหมา, กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา
(สํา) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.
กินเหล็กกินไหล
(สํา) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
กินแหนง
ก. สงสัย, ระแวง, ไม่แน่ใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ แคลงใจ เป็นกินแหนงแคลงใจ.
กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง
(สํา) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทําเป็นไม่รู้.
กินอยู่พูวาย
ก. กินอย่างอิ่มหนําสําราญ.